طول درمان ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان (implant )، همان طور که از نام آن پیداست نوعی پروتز کاشتنی است که در دهان جایگذاری می‌شود. ایمپلنت در واقع یک پایه تیتانیومی (و گاهی اوقات زیرکونیا) است که در داخل استخوان فک در زیر لثه جایگذاری می‌شود تا همانند ریشه دندان عمل کرده و روکش دندان یا دندان مصنوعی را در جای خود ثابت و مستحکم نگه دارد.
برای پایدار شدن ایمپلنت دندان ، بدن بایستی تا سطح ایمپلنت، استخوان بسازد ( ادغام استخوان و Ossenointegration ایمپلنت) که این فرآیند طول درمان ایمپلنت دندان را مشخص می کند. در طی دوره ادغام استخوان در صورت بروز حرکت در پیچ ایمپلنت دندان بر اساس فرایند زیستی بدن می تواند مانع از ادغام استخوانی شده و بنابراین نرخ شکست ایمپلنت دندان افزایش می یابد. در نتیجه، 3 تا 6 ماه حداقل زمان طول درمان ایمپلنت دندان در دوره ادغام ( بسته به فاکتورهای متنوع به تشخیص پزشک) پیش از قرار دهی روکش ایمپلنت زمان داده می شود.

چنانچه پژوهش ­های اخیر نشان میدهند پایداری اولیه ایمپلنت دندان در استخوان نقش تعیین کننده تری از ادغام آن نسبت به زمان مشخصی برای ترمیم دارد، از این رو زمانی که برای ترمیم داده می شود معمولا بر اساس تراکم استخوان ایمپلنت گذاری شده و تعداد ایمپلنت های متصل شده به یکدیگر است تا اینکه زمان ثابتی باشد. زمانی که ایمپلنت ها بتوانند نیروی 35 نیوتن سانتی متر را تحمل کرده و به سایر ایمپلنت ها متصل باشند تفاوت معنی داری در طول درمان ایمپلنت دندان یا فقدان استخوان بین ایمپلنت های بلافاصله گذاشته شده در 3 ماه یا 6 ماه وجود ندارد. در نتیجه ایمپلنت های تکی حتی در استخوان محکم هم نیاز به زمانی دارند که فشاری بر آنها وارد نشود تا احتمال آسیب اولیه به حداقل برسد.

پس از قرار دادن ایمپلنت دندان اجزای داخلی با پایه ترمیمی (هیلینگ یا Gingiral Former ) یا پیچ پوشاننده پوشش داده میشوند، پایه ترمیمی از مخاط می گذرد و مخاط اطراف با آن سازگار می شود. پیچ پوشاننده هم سطح ایمپلنت است و برای پوشاندن کامل مخاط طراحی شده است. پس از دوره ادغام ، جراحی ثانویه برای برداشت مخاط و قرار دادن پایه ترمیمی نیاز است.
در مراحل اولیه توسعه ایمپلنت (1970-1990) سیستم های ایمپلنت با رویکرد دو مرحله ای استفاده میشد، با این اعتقاد که پایداری اولیه افزایش می یابد. پژوهش های مرتبط نشان میدهند تفاوتی در بقاء ایمپلنت در جراحی یک یا دو مرحله ای وجود ندارد و انتخاب قرار دادن ایمپلنت در مرحله اول جراحی مربوط به مدیریت بافت نرم (لثه) و بنا بر تشخیص پزشک جراح است.
زمانی که بافت لثه معیوب باشد یا چندین دندان نداشته باشد، برای کاشت ایمپلنت ها زمانی برای ادغام استخوانی در نظر گرفته میشود، سپس لثه با جراحی به اطراف پایه ترمیمی حرکت داده میشود. مشکل تکنیک دو مرحله ای نیاز به جراحی اضافی و در نظر گرفتن مشکلات بافتی به علت جراحی پشت سر هم است. انتخاب یک یا دو مرحله ای اکنون متمرکز بر چگونگی بازسازی بافت نرم اطراف دندان از دست رفته به بهترین شکل می باشد.

ایمپلنت های فوری روشی موفقیت آمیز می باشد که برای درمان و جایگزین کردن فوری دندان های از دست رفته استفاده می شود .
در این درمان ، بلافاصله پس از کشیده شدن دندان ، می توانید ایمپلنت را همراه با پایه ی فلزی آن درون افت نرم  لثه و دندان کشیده شده قرار دهید مرحله ی پیوند و جایگزینی سریع تر پیش رود .
در این روش موفقیت های زیادی مشاهده شده و یکی از امتیازات مهم آن سریع بودن و کاهش زمان برای دریافت این خدمات می باشد .

برای پیوند استخوانی لازم است فلز تیتانیوم ایمپلنت با استخوان فک برخورد داشته باشد تا به مرور دچار پیوند و سازگاری شوند.
به خاطر عمر بالا و پایین آمدن زمان درمان ایمپلنت دندان احتیاج است بافت نرم سالم ضخیمی (لثه) آن را احاطه نماید .
مشخصا  اگر استخوان یا لثه تحلیل رفته باشد، جراح نیاز به ترمیم آن پیش و یا در حین نصب ایمپلنت توسط جراحی های جانبی مانند پیوند استخوان دارد.
ایمپلنت ها به دلیل نصب دندان جایگزین با جراحی ، از استحکام و مقاومت بسیار بالایی برخوردار می باشند و از محبوبیت بسیار بالایی برخوردارند و شما همچنین می توانید بعد از کاشت ایمپلنت به وسیله ی جراحی ، از پیوند لثه نیز برای بازسازی لثه درصورت تحلیل آن نیز استفاده نمایید .

ایمپلنت ها بسیار مقاوم هستند و در برخی از افراد تا بیش از بیست سال نیز کارایی دارند به همین دلیل با رعایت بهداشت دهان و دندان و رسیدگی استاندارد به ایمپلنت ها می توانید عمر آن ها را افزایش داده و از سلامت دهان و دندان برخوردار شوید .
معمولا مراقبت های اولیه برای استحکام ایمپلنت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و در صورت خوردن مواد سفت و یا زدن ضربه به محل ایمپلنت تازه ، امکان افتادن ، لق شدن و آسیب های شدید به آن می باشد .
همچنین مهارت و تخصص پزشک در ارائه جراحی های مناسب و استاندارد و همچنین استفاده از مواد مرغوب نیز بر طول عمر ایمپلنت تاثیر گذار می باشد .

در بیشتر موارد عوامل عدم موفقیت ایمپلنت تحت کنترل بوده و به راحتی قابل درمان است. شایع ترین دلایل شکست درمان ایمپلنت و البته قابل پیشگیری ترین آنها، عفونت و تحلیل رفتن استخوان است. پری ایمپلنتیت نوعی عفونت است که در بافت های احاطه کننده ایمپلنت و داخل لثه ایجاد می شود و معمولا حاصل ضعف بهداشت دهان است. این وضعیت در صورت عدم درمان به موقع منجر به تخریب استخوان و لق شدن و در نهایت از دست دادن دندان ایمپلنتی می شود. 

برای مشاهده تمامی خدمات دندانپزشکی دکتر صادق پوراحمدی کلیک کنید.

شماره تلفن مطب دکتر پوراحمدی :

 " 026-32219153-4 "

برچسب ها : طول درمان ایمپلنت دندان ، متخصص ایمپلنت و زیبایی در کرج ، هزینه ایمپلنت دندان ، پیوند استخوان جراحی ایمپلنت ، مراقبت بعد از کاشت ایمپلنت ، ایمپلنت