پیوند استخوان جراحی ایمپلنت
پیوند استخوان جراحی ایمپلنت یکی از اقدامات زیبایی و درمانی بوده تا برای جایگذاری پایه های ایمپلنت و مقاومت و استحکام آن انجام شود .
کلینیک تخصصی دکتر صادق پور احمدی یکی از تخصصی ترین کلینیک ها برای اجرای انواع جراحی های سخت و مشکل لثه و فک بوده و تمامی خدمات زیبایی و درمانی در این مطب به بهترین شکل ممکن صورت می پذیرد .
شما می توانید با مراجعه به کلینیک و گرفتن اسکن و تصاویر دیجیتال از دهان و دندانتان نتیجه ی پایانی کار را مشاهده و در جریان انواع مشکلات دندانی خود و شیوه های درمانی آن قرار بگیرید .
برداشت سینوس و پیوند استخوان جراحی ایمپلنت
برای دستیابی به استخوان کافی،تکنیک های پیوند استخوان متفاوتی توسعه یافته است. رایج ترین اینها پیوند تقویت استخوان نام دارد که استخوان معیوب با استخوان طبیعی (اتوگرافت) یا الوگرافت (دهنده استخوان یا جایگزین سنتزی) و غشایی نیمه تراوا پوشانده میشود و فرصت ترمیم به آن داده میشود. طی فاز ترمیم استخوان طبیعی جایگزین پیوند شده و پایه استخوانی جدیدی برای ایمپلنت شکل میگیرد.
انواع استخوان از A تا D درجه بندی میشوند (A=10+ میلیمتر، B= 7-9 میلی متر، C= 4-6 میلیمتر و D= 0-3 میلی متر) که احتمال ادغام استخوانی ایمپلنت بسته به این درجه بندی استخوان متفاوت است.پیوند استخوان جراحی ایمپلنت زمانی که فقدان استخوان داشته باشیم ضروری است ،در حالی که پیوسته انواع جدید ایمپلنت دندان تولید (مانند ایمپلنت های کوتاه) و تکنیکهای جدید ارائه میشود.درمان عمومی نیازمند حداقل استخوانی با 10 میلی متر طول و 6 میلی متر پهنا است.
پیوند استخوان جراحی ایمپلنت
برای انجام انواع جراحی ها بهتر است از پزشک متخصص استفاده شود زیرا مهارت و علم پزشک متخصص در برابر پزشک عمومی در این پروسه بسیار تاثیر گذار بوده و روند درمان را سریع تر و کمتر آزار دهنده برای بیمار سپری می کند .
این جراحی ها معمولا برای کاشت دندان به روش ایمپلنت بوده و در گذشته به دلیل نبود تکنولوژی های نظیر لیزر و اسکنر های قالب گیری ، بسیار کند و پر درد بود .
برای نصب پایه های ایمپلنت به فک نیاز به جراحی بوده و در صورت نبود استخوان مناسب برای جراحی فک نیاز به پیوند و بازسازی استخوان در فک می باشد .
اگر پایه ی ایمپلنت با فک پیوند نخورده باشد ، ایمپلنت با عمر کوتاه تری برای بیمار کارکرده و از لثه به مرور جدا می شود .
پس در اینجا مهارت پزشک در جایگزینی و ترمیم و پیوند استخوان فک حرف اول را می زند .
انواع پیوند استخوان
مواد و پیوند ای استخوان از روش های مختلفی صورت گرفته و با توجه به صلاح دید و مشورت با پزشک یکی از این روش ها اجرا می شود .
- اتوگرافت : برای پیوند استخوان ، استوان از بافت بدن بیمار برداشته می شود .
- آلوگرافت : در این مورد می توان استخوان را از بانک استخوان بیمار گرفت .
- زنوگرافت : می توان از بافت استخوانی حیوانات استفاده کرد .
- آلوپلاستیک : از مواد مصنوعی استفاده می شود .
برای مشاهده تمامی خدمات دندانپزشکی دکتر صادق پوراحمدی کلیک کنید.
شماره تلفن مطب دکتر پوراحمدی :
" 026-32219153-4 "
سه فرآیند رایج در پیوند استخوان جراحی ایمپلنت
- جراحی سینوس
- تقویت جانبی (افزایش پهنای استخوان)
- تقویت عمودی (افزایش ارتفاع فک)
سایر فرآیندهای تهاجمی تر نیز برای عیوب بزرگتر شامل جابجایی عصب فک پایین برای ایجاد فضا جهت قرار دادن پایه، پیوند استخوان با استفاده از استخوان لگنی یا سایر منابع استخوانی بزرگ و پیوند استخوان جریان خون جهت تامین خون و استخوان به استخوان پیوندی، میباشد. تصمیم نهایی درباره تکنیک پیوند استخوان بسته به ارزیابی درجه عیب عمودی و افقی استخوان است که هر یک به سه دسته خفیف (2-3 میلیمتر فقدان)، متوسط (4-6 میلیمتر فقدان) و شدید (بیش از 6 میلیمتر فقدان) تقسیم میشوند.
بازسازی بافت نرم (لثه)
لثه اطراف هر دندان نواری صورتی رنگ روشنی به اندازه 2-3 میلیمتر با اتصال محکم به مخاط میباشد، سپس ناحیه تیره تری از مخاط غیر متصل وجود دارد که به گونه ها وصل شده است. زمانی که دندانی با ایمپلنت جایگزین میشود به نوار محکمی متصل به لثه برای نگهداری سالم ایمپلنت در دراز مدت نیاز است،این موضوع برای ایمپلنت حیاتی است چرا که خون رسانی به لثه اطراف ایمپلنت پر مخاطره تر بوده و از لحاظ تئوری به آسیب حساستر است؛ زیرا مدت زمان بیشتری نسبت به ایمپلنت به دندان متصل بوده است (زمان طولانی تر از نظر زیستی).
زمانی که پیوند کافی از بافت متصل وجود نداشته باشد میتوان با پیوند بافت نرم آن را بازسازی کرد. چهار روش وجود دارد که میتواند برای پیوند بافت نرم استفاده شود. نواری از بافت مجاور ایمپلنت (نوار کامی) میتواند از لب، لثه کام، بافت پیوندی کام یا قطعات بافتی بزرگتر پیوند زده شود، مقداری از بافت بسته به میزان رگهای خونی کام میتواند در ناحیه قرار بگیرد.
ایمپلنت نواری توپری
علاوه بر این برای زیبا به نظر رسیدن ایمپلنت نواری توپری از لثه برای پر کردن فضای اطراف ایمپلنت نیاز است. رایجترین مشکل بافت نرم مثلث سیاه نام دارد که پاپیلا (بخش مثلثی بافت میان دو دندان) از بین می رود و فضای خالی مثلثی شکلی بین ایمپلنت و دندان مجاور ایجاد میشود. دندانپزشکان طول پاپیلا را 2-4 میلیمتر بیش از استخوان زیرین در نظر میگیرند. مثلث سیاه درصورتی که فاصله بین دندان و استخوان بیشتر شود، تعریف می شود.